Passion Play is a meditation on what the sublime becomes when it is salvaged from the parallel dogmas of religion and rationalization. In discovering an individual perspicacity, a muted truth emerges: that the holiness that has been pristine is capable of withstanding mundanity; that mundanity is thereby elevated to the sacred. Blurring the lines between holy and profane, it liberates and democratizes the religious feeling. What was once untouchably sacred becomes touchingly vulnerable, and vice versa. The holy is witnessed in garden tiles crafted with a loved one; in vandalism; in the ritualistic washing of dishes; in poetry and play. Neither dogmatic nor secular, Passion Play inhabits the spaces of the everyday sublime.

Sonia Neidorf

To Passion Play είναι ένας στοχασμός για την αίσθηση του “υψηλού”, όταν αυτή περισυλλέγετέ από τα παράλληλα δόγματα της θρησκείας και του ορθολογισμού. Στο επίπεδο του ατόμου, αναδύεται μια αποσιωπημένη αλήθεια: ότι η αγιότητα, που κάποτε ήταν άθικτη, είναι ικανή να αντέξει στα συνήθη της καθημερινότητας, και ότι η καθημερινότητα ανυψώνεται έτσι στο θείο. Θολώνοντας τα όρια ανάμεσα στο ιερό και το βλάσφημο, λυτρώνει και καθιστά προσιτό το θρησκευτικό συναίσθημα. Εκείνο που ήταν κάποτε ιερά απρόσιτο, γίνεται σήμερα συγκινητικά ευάλωτο, και το αντίθετο. Το ιερό μαρτυρείται σε πλακάκια τού κήπου, φιλοτεχνημένα με έναν αγαπημένο, στον βανδαλισμό, στο τελετουργικό της πλύσης των πιάτων, στην ποίηση και στο παιχνίδι. Ούτε δογματικό, ούτε κοσμικό, το Passion Play κατοικεί στους χώρους του καθημερινού υψηλού.

Sonia Neidorf