I’m in a space called vertigo
14/12/2019
Workshop

ENG:

In the exhibition ‘Birdland’ by Faysal Mroueh, we have the chance to enter an environment which is extended in the virtual, since the experience of viewership is also activated through five VR headsets that grant access to another five environments. What connects all environments is a sense of mystery and the construction of fictions as a method of immersion. Upon removing the glasses, many visitors report a sense of disorientation and vertigo. We are, therefore, confronted with a peculiar exhibition form, one that invites new theories on modes of spectatorship that deal with the experience of slipping between environments, with that we move with the eye within what the mind recognizes as depth whilst we are standing still, but also with the feeling of being onlookers of bodies that exist as if cut off from the physical space and who thus cannot acknowledge our presence.

The two-hour workshop/participatory action aims at including all participants in an extended exchange of ideas and reflections exploring questions around virtual reality and fiction, and the processes of becoming physiologically habituated to the spatiotemporal augmentations created by technology in the era when the experimental stage of its understanding has passed and its full integration into everyday life is well underway.

The workshop starts with a presentation of the exhibition ‘Birdland’ by the artist Faysal Mroueh and continues with a roundtable discussion with all participants being active agents, having access and contributing to its live documentation process via a shared online document. The exercise aims to create a space of reciprocal recognition, exploring the notions of virtuality and augmentation as an extended arena of experience that poses novel questions on modes of spectatorship and entertainment production and consumption.


GR:

Στην έκθεση «Birdland» του Faysal Mroueh, έχουμε την ευκαιρία να εισέλθουμε σε ένα περιβάλλον το οποίο επεκτείνεται και στο ψηφιακό χώρο, αφού η εμπειρία της θέασης ενεργοποιείται και διαμέσου γυαλιών εικονικής πραγματικότητας. Τα γυαλιά δίνουν πρόσβαση σε άλλα πέντε περιβάλλοντα με ρευστά μυθοπλαστικά όρια, που προκαλούν μια αίσθηση μυστηρίου. Βγάζοντας τα γυαλιά, πολλοί επισκέπτες αναφέρουν μια αίσθηση αποπροσανατολισμού και ίλιγγου. Έχουμε, δηλαδή, μια ιδιάζουσα εκθεσιακή συνθήκη, η οποία προσκαλεί νέες θεωρήσεις περί θέασης που σχετίζονται με την εμπειρία της ολίσθησης μεταξύ περιβαλλόντων, με το ότι κινούμαστε με το μάτι σε κάτι που το μυαλό μας αναγνωρίζει ως βάθος, αλλά και γινόμαστε παρατηρητές σωμάτων που βρίσκονται σαν αποκομμένα από τον πραγματικό χώρο και έτσι δεν μπορούν να αναγνωρίσουν την παρουσία μας.

Το δίωρο εργαστήριο στοχεύει τη συμμετοχική δράση όλων των παρευρισκόμενων σε μια ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων γύρω από ερωτήματα που σχετίζονται με την εικονική πραγματικότητα και των διεργασιών που καθιστούν το σώμα σε συσχέτιση-εναρμόνιση με τις χωροχρονικές επαυξήσεις που προκαλεί η τεχνολογία, σε μια εποχή όπου ξεπερνιέται το πειραματικό στάδιο κατανόησης της και γίνεται πλέον μέρος της καθημερινότητας.

Το εργαστήριο ξεκινά με μια παρουσίαση της έκθεσης «Birdland» από τον καλλιτέχνη Faysal Mroueh και συνεχίζει με μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης όπου όλοι γίνονται ενεργοί παράγοντες που έχουν πρόσβαση και μπορούν να επέμβουν στη διαδικασία της καταγραφής της συζήτησης σε πραγματικό χρόνο, μέσω ενός online εγγράφου. Η άσκηση αποσκοπεί στη δημιουργία ενός χώρου αμοιβαίας αναγνώρισης, εξερευνώντας της έννοιες της επαύξησης και της εικονικότητας ως διευρυμένες εμπειρικές αρένες που προκαλούν νέα ερωτήματα γύρω από τις συνθήκες θέασης και της παραγωγής και κατανάλωσης της ψυχαγωγίας.