Stelios Kallinikou's Flamingo Theatre is situated across and beyond a 7km stretch of undeveloped flat land on the East coast of the Akrotiri peninsula in Limassol, Cyprus, titled Lady's Mile. The beach is located within the British Western Sovereign Base Area, one of two territories (the other being Dhekelia) controversially retained by the British under the 1960 treaty of independence. A playful nod to the past, it received its name after the first British governor's horse 'Lady', which he would exercise along the coastal stretch.

For many local Cypriot families Lady's Mile remains a beloved beach. Neither a place nor a non-place, neither Cypriot nor non-Cypriot, it is more akin to a mutated dream set. South of the beach are the guarded RAF bases where fighter aircrafts can often be seen and heard training or taking off on missions to the Middle East (recently Britain's parliament voted for military operations in Syria from Akrotiri); gigantic British radio-listening communication antennas loom over the landscape, their presence an ongoing concern for locals worried about electromagnetic radiation emissions; sand dunes are exploited by motocross enthusiasts and the open space by model airplane aficionados; vessels up to 250m long can be seen plodding in the north of the beach, where lies Cyprus' largest and busiest seaport, also an evacuation point for refugees fleeing conflicts in the Middle East; and lastly, the large marshy Akrotiri salt lake is only a few hundred meters away, considered one of the Eastern Mediterranean's most important wetlands, attracting thousands of wading birds and the much celebrated Greater Flamingos, stopping over during migration between Africa and Europe.

Over the course of two years Kallinikou has been crafting an allegory out of these coexisting dimensions, a temporal zone that bridges politics and poetry, where scales, values and narratives are shed of attached meanings, flirting with abstraction. Flamingos are animated in RAF symbols and model airplanes mimic military operations; the local and global overlap, identities break down and ecology meets history. A stage is set framing current events as performance, offering a counter proposal to today's hyper-dazed rhythms. The audience attending Flamingo Theatre is asked to sit back, meditate and bear witness to the unfolding of history from the unlikeliest of positions, a small family beach in Cyprus.

Peter Eramian

Το Flamingo Theatre του Στέλιου Καλλινίκου τοποθετείται πέρα και κατά μήκος μίας επίπεδης έκτασης γης, μήκους 7 χιλιομέτρων, η οποία βρίσκεται στην ανατολική ακτή του Ακρωτηρίου, στη Λεμεσό, και ονομάζεται Λέιτις Μάιλ. Η παραλία εμπίπτει στη δυτική Περιοχή των Βρετανικών Κυρίαρχων Βάσεων του νησιού (με τη δεύτερη ΠΚΒ να είναι στη Δεκέλεια), που κατά τρόπο αμφιλεγόμενο βρίσκεται υπό βρετανική κυριαρχία από το 1960 με τη Συνθήκη της Ανεξαρτησίας της Κύπρου. Αξίζει, στο σημείο αυτό, να σημειωθεί η ιδιότυπη ετυμολογία της: το όνομά της προέρχεται από το άλογο του πρώτου Βρετανού κυβερνήτη, που άκουγε στο όνομα «Lady» και το οποίο συνήθιζε να προπονείται κατά μήκος της παράκτιας αυτής λωρίδας.

Για πολλές κυπριακές οικογένειες, το Λέιτις Μάιλ παραμένει μια αγαπημένη παραλία. Ούτε τόπος, ούτε μη-τόπος, ούτε κυπριακό, ούτε μη-κυπριακό: θυμίζει περισσότερο ένα δυνητικό ονειρεμένο σκηνικό. Από τα νότια της παραλίας, όπου βρίσκονται οι περιφρουρούμενες βάσεις της Βασιλικής Βρετανικής Αεροπορίας (RAF), φαίνονται συχνά τα μαχητικά αεροσκάφη και ακούγονται οι στρατιωτικές ασκήσεις τους ή οι απογειώσεις τους σε αποστολές με προορισμό την Ανατολική Μεσόγειο∙ πρόσφατα, το Βρετανικό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Συρία από τις βρετανικές βάσεις του Ακρωτηρίου. Επιπρόσθετα, οι γιγάντιες κεραίες εκπομπής του βρετανικού ραδιοφωνικού σταθμού πλανώνται πάνω από το τοπίο, ενώ η παρουσία τους αποτελεί αντικείμενο διαρκούς προβληματισμού για τους ντόπιους που ανησυχούν ιδιαιτέρως για τις εκπομπές ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.Πλοία μήκους μέχρι και 250 μέτρων που πλέουν με βραδείς ρυθμούς γίνονται ορατά στα βόρεια της παραλίας, καθώς σε μικρή απόσταση βρίσκεται το μεγαλύτερο και πιο πολυσύχναστο λιμάνι της Κύπρου, αποτελώντας μάλιστα σημείο εκκένωσης των προσφύγων που εγκαταλείπουν τις εμπόλεμες ζώνες της Μέσης Ανατολής. Τέλος, η μεγάλη βαλτώδης αλυκή του Ακρωτηρίου, που βρίσκεται περίπου στα εκατό μέτρα, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους υγροτόπους της Ανατολικής Μεσογείου, πόλος έλξης για χιλιάδες αποδημητικά πουλιά, όπως για τα λατρεμένα Μεγάλα Φλαμίνγκο, που αξιοποιούν την αλυκή αυτή ως στάση για το ταξίδι τους μεταξύ Αφρικής και Ευρώπης.

Τα τελευταία δύο χρόνια, ο Καλλινίκου επεξεργάζεται μία αλληγορική έννοια μέσα από αυτές τις συνυπάρχουσες διαστάσεις, μία χρονική ζώνη που γεφυρώνει πολιτική και ποίηση, όπου κλίμακες, αξίες και αφηγηματικότητα συνθέτουν τη βάση συνυφασμένων εννοιών, που φλερτάρουν με την αφαιρετικότητα. Τα φλαμίνγκο απεικονίζονται ως συμβολισμοί της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας, ενώ τα αερομοντέλα μιμούνται τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Το τοπικό συνυπάρχει με το οικουμενικό, οι ταυτότητες αναλύονται και η οικολογία συναντάει την ιστορία. Πρόκειται για μία σκηνή που πλαισιώνει τα τρέχοντα γεγονότα σαν παράσταση, ως αντιπρόταση στους σημερινούς ταραχώδεις ρυθμούς. Το κοινό που παρακολουθεί το Flamingo Theatre καλείται να λάβει θέση, να διαλογισθεί και να δει με τα ίδια του τα μάτια την ιστορία να ξεδιπλώνεται από την πιο απίθανη σκοπιά: από μία μικρή οικογενειακή παραλία της Κύπρου.

Πήτερ Εραμιάν