Moneda presented its inaugural record release: a vinyl edition of Cypriot composer Evagoras Karageorgis’ KENTHMATA. Arguably the first electronic music album by a Cypriot composer. The event began with a listening session of the record, followed by an open discussion with the composer. This was also the concluding event for the Sickle & Code programme. As KENTHMATA is a work that distils precisely what happens when traditional techniques and new technologies merge, it was the most appropriate way to bring the series to a close.

Moneda is a record label, event series and publishing initiative founded and directed by Emiddio Vasquez. Currently operating between Cyprus and Arizona, Moneda critically flirts with the aesthetics of money by interrogating the conditions under which value reproduces itself in social, material and semiotic forms. In doing so, it recognized the singular value of KENTHMATA, funded the vinyl edition of the work which has now materialized into its first official release. (MON001)

KENTHMATA

Evagoras Karageorgis was born in 1957 in Tsada, a village in the district of Pafos, Cyprus in a family of musicians and instrumentalists, which exposed him early on to traditional Cypriot music. Having learned various instruments he decided to pursue Composition studies at Queen’s College (CUNY). Between his studies and working as a musician in Astoria, Queens, he also composed KENTHMATA. Firstly, between February 1987-88 at his home studio and then rerecorded between August-September 1988 at Harmonic Ranch Studio, the album was kept mostly secret until it was self-released 30 years later, in 2017, on CD.

There are many reasons why KENTHMATA never received the attention it deserved, despite the fact that Karageorgis went on to distinguish himself as a pioneer of Cypriot new music by — amongst other things — being one of the few songwriters to use the Cypriot dialect in his work. These range from the personal circumstances of the composer to the historical and cultural conditions that defined, and continue to define, the relationship between the so-called ‘center’ and ‘peripheries’ of artistic production.

Rather than getting into the specifics of the already contested, and overly-debated, historical narratives that have reduced modern Cyprus, and its culture, to a limited set of interpretations; or giving in to the industry’s “revivalist” temptation of repressing as a way of rectifying said narratives, we have chosen instead to look at the re-release of KENTHMATA as a new work in its own right. A work that oscillates between its time of production and the time of its revival, weaving together past and present, myth and fact. In other words, we feel that this album remains as relevant as when it was first released, and will continue to be so in the years to come.

The instruments used — at times rudimental digital presets and signature sounds from the heydays of FM Synthesis and sampling — have to say much more than what initially meets the ear. Perhaps the beginning of Cypriot electronic music could have only taken shape in the way KENTHMATA did: somewhere abroad, in a studio that carried the technology for composing in isolation, leading to mechanical repetition and by reinterpreting the tropes of traditional Greek dance and Cypriot folk songs while dreaming about home. As Karageorgis himself recounts, the repetitive technique and melodies of KENTHMATA reminded him of his mother’s embroideries.

It comes as no surprise, then, that Karageorgis’ title of choice for the album alludes to the repetitive, pointillist moves that a work of embroidery is made of. One only needs to step back to see and appreciate the bigger picture that KENTHMATA is.

Emiddio Vasquez

Η Moneda παρουσίασε την εναρκτήρια δισκογραφική της έκδοση: τα ΚΕΝΤΗΜΑΤΑ του Ευαγόρα Καραγιώργη. Ίσως το πρώτο άλμπουμ ηλεκτρονικής μουσικής από Κύπριο συνθέτη. Η εκδήλωση ξεκίνησε με την ακρόαση του βινυλίου, την οποία ακολούθήσε ανοιχτή συζήτηση με τον συνθέτη. Η παρουσίαση του δίσκου, στον οποίο έμπρακτα η παράδοση και η τεχνολογία γίνονται ένα, ήταν ο καταλληλότερος επίλογος της σειράς εκδηλώσεων που πλαισίωσαν την έκθεση Δρεπάνι & Κώδικας, στις οποίες διερευνήθηκε ποικιλοτρόπως η σχέση μεταξύ παραδοσιακών τεχνικών και νέων τεχνολογιών.

Η Moneda είναι μια δισκογραφική εταιρεία και σειρά ηχητικών δρώμενων με μελλοντικές εκδοτικές φιλοδοξίες. Ιδρύθηκε το 2018 (IPO) από τον Emiddio Vasquez και δραστηριοποιείται σε Κύπρο και Αριζόνα. Κρατώντας κριτική στάση, η Moneda «φλερτάρει» με την αισθητική του χρήματος και μελετά τις συνθήκες υπό τις οποίες αναπαράγεται η αξία: δηλ. σε κοινωνικές, υλικές και σημειωτικές μορφές. Αυτό οδήγησε και στην αναγνώριση της μοναδικής σημασίας του έργου ΚΕΝΤΗΜΑΤΑ, την χρηματοδότησή της σε έκδοση βινυλίου και την υλοποίησή της ως την επίσημη εναρκτήρια της έκδοση (MON001).

KENTHMATA

Ο Ευαγόρας Καραγιώργης γεννήθηκε το 1957 στην Τσάδα της επαρχίας Πάφου. Μεγάλωσε σε οικογένεια μουσικών και οργανοπαιχτών, γεγονός που του επέτρεψε να διευρύνει από νωρίς τα ακούσματα του στην παραδοσιακή κυπριακή μουσική. Αφότου και ο ίδιος μελέτησε διάφορα όργανα αποφάσισε να προχωρήσει σε σπουδές σύνθεσης στο Queen's College της Νέας Υόρκης. Παράλληλα, εργάστηκε και ως μουσικός στην Astoria. Είναι στη διάρκεια αυτής της περιόδου που συνέθεσε τα KENTHMATA, αρχικά το 1987, στο στούντιο που διατηρούσε στο σπίτι του, και στη συνέχεια τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβρη του 1988, στο Harmonic Ranch Studio. Το άλμπουμ δεν παρουσιάστηκε στο κοινό για περίπου 30 χρόνια, οπότε και εκδόθηκε από τον συνθέτη σε CD, το 2017.

Με την επάνοδό του στην Κύπρο, ο Καραγιώργης διακρίθηκε ως ένας από τους πρωτοπόρους της νέας κυπριακής μουσικής. Μεταξύ άλλων, είναι ένας από τους λίγους συνθέτες που χρησιμοποίησαν την κυπριακή διάλεκτο στο έργο τους. Παρόλα αυτά, τα ΚΕΝΤΗΜΑΤΑ δεν έλαβαν την προσοχή που τους άξιζε. Οι λόγοι αφορούν κυρίως στους αρχικούς ενδοιασμούς του συνθέτη ως προς τη σύνδεση αυτού του υλικού με το υπόλοιπό του έργο, αλλά και στις ιστορικές και πολιτιστικές συνθήκες που καθόρισαν και συνεχίζουν να καθορίζουν τη σχέση μεταξύ του λεγόμενου «κέντρου» και των «περιφερειών» της καλλιτεχνικής παραγωγής.

Επιλέξαμε να μην προχωρήσουμε στις λεπτομέρειες των ήδη αμφισβητούμενων, και ίσως υπερβολικά συζητημένων, ιστορικών αφηγήσεων που έχουν υπονομεύσει τη σύγχρονη Κύπρο και τον πολιτισμό της, ούτε να ενδώσουμε στον πειρασμό της έννοιας της «επαναβίωσης», η οποία στην τελική εξυπηρετεί πάλι τα πιο πάνω αφηγήματα. Αντί αυτού στηρίζουμε την επανέκδοση του δίσκου KENTHMATA ως ένα αυτόνομο έργο που ταλαντεύεται μεταξύ της περιόδου παραγωγής του και της τωρινής του διάστασης, συνυφαίνοντας μαζί το παρελθόν, το παρόν, τον μύθο και την πραγματικότητα. Με άλλα λόγια, πιστεύουμε πως αυτό το άλμπουμ παραμένει, και θα συνεχίσει να παραμένει, διαχρονικά επίκαιρο.

Τα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν — παρότι αποτελούσαν πρώιμες ψηφιακές προεπιλογές και ήχους με υπογραφές από την εποχή του FM Synthesis και Sampling — έχουν να πουν πολύ περισσότερα από όσα συναντά το αυτί σε ένα πρώτο επίπεδο. Ίσως η αρχή της κυπριακής ηλεκτρονικής μουσικής θα μπορούσε να είχε διαμορφωθεί μόνο με τον τρόπο που πραγματώθηκε στα KENTHMATA, δηλαδή κάπου στο εξωτερικό, σε ένα στούντιο που πρόσφερε την τεχνολογία κι έδινε τη δυνατότητα της μεμονωμένης σύνθεσης, οδηγώντας τον δημιουργό στις λογικές της μηχανικής επανάληψης και της εκ νέου ερμηνείας του ρυθμού των Κυπριακών λαϊκών τραγουδιών και των παραδοσιακών Ελληνικών χορών. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο συνθέτης, η επαναλαμβανόμενη τεχνική και οι μελωδίες στα ΚΕΝΤΗΜΑΤΑ του θύμιζαν συνεχώς τα εργόχειρα της μητέρας του.

Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν, που η επιλογή του Καραγιώργη για τον τίτλο του άλμπουμ αναφέρεται στις επαναλαμβανόμενες πουαντιγιστικές κινήσεις από τις οποίες κατασκευάζεται, κουκκίδα κουκκίδα, ένα κέντημα. Το μόνο που μένει είναι να σταθεί κανείς μερικά βήματα πίσω για να εκτιμήσει τη μεγαλύτερη και πρωτόγνωρη εικόνα που προσφέρουν τα ΚΕΝΤΗΜΑΤΑ.

Εμίντιο Βάσκες